325-) Hafsa bintu Sîrîn şöyle demiştir: Biz tazelerimizi bayramlarda (namazgaha) çıkmaktan men ederdik. (Basra-ya) bir kadın gelip Halef oğulları kasrına indi. O kadın kız kardeşinin -ki kocasıPeygamber ile birlikte on iki gazada bulunmuş kendisi de bizzat altısına iştirak etmiş idi- Biz yaralılara ilâç yapar hastalara bakardık dediğini rivayet ettikten sonra şöyle dedi: Kız kardeşim Peygamber-e: Birimizin örtünecek çarşafı olmazsa namaz yerine çıkmamasında beis var mı? diye sormuş.Peygamber: "Arkadaşı kendi cilbâblarından birini ona giydirsin de hayr (meclisin)’e ve müslümânların duasında hâzır bulunsun" buyurmuştur. bintu Sîrîn der ki:) Ümmü Atıyye buraya geldiği zaman: Bunu sen Peygamber-den işittin mi? diye sordum. Ümmü Atıyye: O-na babam feda olsun evet işittim dedi. -Hafsa bintu Sîrîn: Ümmü Atıyye ne zaman Peygamber-i anarsa "bi-ebî” بِأَبِي = O-na babam feda olsun" der idi dedi.- Ümmü Atıyye şöyle devam etti: Babam O-na feda olsun ben Peygamber-den işittim O şöyle buyuruyordu: "Tazelerle perde sahibi kadınlar -yahut: Perde sahibi tazeler ile- hayızlı kadınlar çıkıp hayır (meclisin)de ve müzminlerin duasında hâzır bulunsunlar. Yalnız hayızlı kadınlar namaz yerinden uzakça dursunlar". Hafsa dedi ki: Ben Ümmü Atıyye-ye karşı: Hayızlılar da mı? diye sordum. Ümmü Atıyye cevaben: Hayızlılar Arafat-ta fulân fulân yerlerde hâzır bulunmuyorlar mı? dedi.