3152-)  Câbir ibn Abdillah (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Bizim Ensâr taifesinden bir adamın bir oğlu doğdu. Kendisi çocuğa el-Kaasım adını verdi. Ensâr ona: Biz seni Ebû-l-Kaasım künyesiyle anmayız ve sana bu doğum sebebiyle "gözaydın" diye ikram da etmeyiz dediler. üzerine o Ensârî zât Peygamber-e geldi ve: Yâ Rasûlallah bir oğlum doğdu ona el-Kaasım adını verdim. Ensâr bana: Biz seni Ebû-l-Kaasım künyesiyle lâkablamayız ve sana "gözaydın" tebrikinde de bulunmayız dediler(ne buyurursunuz diye sordu)? aleyhi ve sellem): "el-Ensâr güzel söylemiştir. Benim ismimle ad verebilirsiniz fakat benim künyem ile künyelenmeyin. Çünkü Kaasım yalnız benimdir" buyurdu.