6760-)  Bize Yûnus ibn Yezîd el-Eylî tahdîs edip şöyle dedi: ez-Zuhrî-den işittim şöyle dedi: Ben Urve ibnu-z-Zubeyr-den Saîd ibnu-l-Müseyyeb-den Alkame ibn Kays-tan Ubeydullah ibn Utbe-den Peygamber-in zevcesi Âişe-nin hadîsini yânı iftira sâhiblerinin kendisi aleyhinde söylediklerini söyledikleri zaman Allah-ın Âişe-yi onların dedikodularından temize çıkarıp berî kılması hadîsini işittim. Bu dört zâtın herbiri bana bu hadîsten bir kısmını tahdîs ettiler. Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Allah "O uydurma haberi getirenler içinizden bir zümredir. Onu sizin için bir şerr sanmayın. Bil’akis o sizin için bir hayırdır... "(en-Nûr 11- 21) âyetlerini; bu on âyeti indirdi. Bunların hepsi benim berâetim hakkındadır. İşte Allah benim berâetim hakkında bu âyetleri indirince babam Ebû Bekr es-Sıddîk hısımlığından dolayı nafaka vermekte bulunduğu Mıstah ibn Usâse hakkında: Kızım Âişe-ye bu iftirayı söyledikten sonra vallahi ben Mıstah-a ebediyyen birşey vermem! diye yemîn etti. üzerine Allah: "Sizden fazilet ve servet sahibi olanlar hısımlarına yoksullara Allah yolunda hicret edenlere vermelerinde kusur etmesin affetsin..." (en-Nûn 22) âyetini indirdi. âyetin inmesi üzerine Ebû Bekr: Vallahi ben Allah-ın beni mağfiret etmesini muhakkak severim dedi ve Mıstah-a veregeldiği nafakayı tekrar vermeğe başladı. Ben bu nafakayı ondan ebediyyen koparmam! dedi.