188-) Bana Amru-n-Nâkıd ile Ebû Bekir b. en-Nadr ve Abd b. Humeyd rivâyet ettiler. Bu lâfız Abd (b. Humeyd) indir. Dediler ki: Bize Yâkub b. İbrahim b. Sa-d rivâyet etti. ki: Bana babam Salih b. Keysan-dan o da el-Hâris-den o da Ca-fer b. Abdillâh b. el-Hakem den o da Abdurrahmân b. el-Misver-den o da Ebû Râfi-den o da Abdullah b. Mes-ûd-dan naklen rivâyet eyledi ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuşlar: önce Allah-ın hiç bir ümmete gönderdiği bir peygamber yoktur ki o Peygamberin ümmetinden Havarileri ve sünnetine tâbi- olan emrine uyan ashabı olmasın. Kıssa şu ki sonra onların ardından yapmadıklarını söyleyen ve emrolunmadıklari şeyleri yapan bir takım kötü nesiller meydana çıkar. İşte kim bunlara karşı eliyle mücâhede ederse o mü-mindir. Kim onlara karşı diliyle mücâhede ederse o da mü-mindir. Kim onlara karşı kalbiyle mücâhede ederse o da mü-mindir Amma bunun ötesinde imandan bir hardal danesi de yoktur.» Râfi- ki: Ben bunu Abdullah b. Ömer-e anlattım da kabul etmedi. Derken İbn Mes-ud geldi ve Kanat (vadisine) indi. Abdullah b. Ömer onu ziyarete giderken beni de beraberine almak istedi. Ben de onunla beraber gittim. Oturduğumuzda İbn Mes-ud-a bu hadisi sordum. Onu bana İbn Ömer-e anlattığım gibi anlattı. Böyle bir hadis hakikaten Ebû Râfi-den rivâyet olundu; demiştir.