236-) Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe rivâyet etti. ki): Bize Ebû Muâvîye rivâyet etti. H. İbnİ Nümeyr-de rivâyet etti. Bu lâfız onundur. ki): Bize babam ile Muhammed b. Ubeyd rivâyet ettiler. Bunlar hepbirden A-meş-den o da Ebû Salih-den o da Ebû Hüreyre-den naklen rivâyet ettiler. Ebû Hüreyre şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): iki haslet vardır ki bu iki haslet onlarda küfürdür. Nesebe dil uzatmak ve ölüye feryad ederek ağlamak.» buyurdular. diî uzatmak bir kimsenin babasından başkasına intisâb etmesi veya meşru- surette doğduğunu şüpheye düşürecek şekilde konuşmasıdır. ölen bir kimsenin iyiliklerini sayarak feryatla ağlamaktır. Bu iki şeyin küfür sayılması dahi yukarıda görüldüğü gibi muhtelif şekillerde te-vil edilmiştir. Ezcümle: