1629-) Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe ile Ebû Ktireyb rivâyet ettiler. Dediler ki: Bize Ebû Muâviye rivâyet etti. H. Osman b. Ebî Şeybe de rivâyet etti. ki: Bize Cerîr rivâyet etti. H. İshâk ile İbn Haşrem dahi rivâyet ettiler. Dediler ki: Bize Isâ haber verdi. Bu râvîlerin hepsi A-meş-den bu İsnâdla bu hadîsin mislini rivâyet etmişlerdir. hadîsi Buhârî «Yolcular namazı» ve «Hacc» bahislerinde; Ebû Dâvûd ile Nesâî de «Hacc» bahsinde muhtelif râvî-erden tahvîc etmişlerdir. Osman-ın Mina-da cemaata dört rek-âtlı namazı kasr etmeyip; tam kıldırması Hacc-dan döndükten sonra şeytan taşlamak için Miria-da kaldığı günlerdedir. Bunu Abdullah b. Mes-ûd-a söylemişler. Abdullah (radıyallahü anh) Hazret-i Osman’ın efdali terk ettiğini görerek istirca- yapmışdır. İstirca- «Bİz ancak Allah-ın kullarıyız ve ancak ona döneceğiz.» demekdir. Bu cümle ekseriyetle musibet zamanlarında söylenir. Demek oluyor ki İbn Mes-ûd (radıyallahü anh) Hazret-i Osman-in ef dalı terk etmesini bir nevî musibet addetmiş; kendisinin Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile Ebî Bekir ve Ömer (radıyallahü anhûma) nın arkasında Mina-da bunca namaz kıldığını fakat bunların hiç birinin dört rek-ât kılmadıklarını söylemiş hattâ bir rivâyetde: «Sonra siz ayrı ayrı yollara dağıldınız.» demişdir.