3752-) Bize Ebû Küreyb Muhammed b. Ala- ile Hârûn b. Abdillâh rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Ebû Üsâme Hişâm-dan o da babasından o da Âişe-den naklen rivâyet etti. Âişe şöyle dedi: (sallallahü aleyhi ve sellem) tatlıyı ve balı severdi. İkindiyi kıldı mı kadınlarını dolaşır; onlara yakınlık gösterirdi. Bir defa Hafsa-nin yanına girdi; ve orada mu-tadından fazla kaldı. Ben bunun sebebini sordum. Hafsa-ya kavminden bir kadın bir kap bal hediyye etmiş o da bundan Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e şerbet takdim etmiş; dediler. Bunun üzerine ben: Vallahi ona mutlaka bir hile yapacağız; dedim. Ve bunu Sevde-ye anarak dedim ki: Senin yanına girdiği vakit şüphesiz sana yaklaşacaktır. O zaman kendisine: Yâ Resûlallah! Sen megâfir mi yedin? diyeceksin! O sana: Hayır (yemedim) diyecek. Sen: Ya bu koku ne? dersin. Urve) ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) üstünün başının nahoş kokmasından hoşlanmazdı.) O: Hafsa bana bal şerbeti ikram etti diyecek. Kendisine: Bu balın arısı urfut yemiş (gâlibâ) diyeceksin! Bunu ona ben de söyliyeceğim. Sen de söyle yâ Safiyye! ki Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Sevde-nin yanına girmiş. Sevde diyor ki: Kendinden başka ilâh olmayan Allah-a yemîn olsun senden korkuma az kaldı Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) henüz kapıda iken söze ben başlayarak senin bana öğrettiklerini ona söyleyecektim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yaklaşınca Sevde: Yâ Resûlallah sen megâfîr mi yedin? demiş. O: Hayır! cevâbını vermiş. Sevde: O halde bu koku ne? demiş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Hafsa bana bal şerbeti sundu; buyurmuşlar. Sevde: Onun arısı urfut yemiş (galiba) demiş. (sallallahü aleyhi ve sellem) benim yanıma girdiği vakit bunları ona ben de söyledim. Sonra Safiyye-nin yanına girdi. Bunları o da söylemiş. Müteakiben (tekrar) Hafsa-nın yanına girdiği vakit Hafsa: Yâ Resûlallah sana o şerbetten ikramedeyim mi? diye sormuş. Ona ihtiyacım yokl buyurmuşlar. Sevde: Sübhânallah! Vallahi onu mahrum ettik dedi. Ben ona: Sus! dedim.