6543-) Bana bu hadîsi Züheyr b. Harb rivâyet etti. ki): Bize Abdurrahman rivâyet etti. H. Ebû Bekr b. Nâfİ- de rivâyet etti. ki): Bize Gunder rivâyet etti. H. İbn Beggâr da rivâyet etti. ki): Bize Muhammed b. Cafer ile Abdurrahman rivâyet ettiler. râvilerin hepsi Şu-be-den bu isnadla bu hadîsin mislini rivâyet etmişlerdir. hadîsi Buhârî «Bed-û’l-Halk» «Edeb» ve «Meğazî» bahislerinde; Nesâî «Kitûbu’l-Gaza» ve «Kitâbu’l-Menâkıb»-de tahric etmişlerdir. ve Muhacât: Aynı mânâya gelen kelimelerdir. Yalnız babları değişiktir. Mânâları ayıplarını yüzüne vurarak tahkir etmektir. Râvi bu iki kelimeden hangisini söylediğinde şekketmiştir Cibrîl-in beraberliğinden murad; ona yardım etmesidir. şerif kendilerine emân verilmeyen kâfirlere -hiciv ve tahkirde bulunmanın caiz olduğuna Hazret-i Hassân-ın faziletine delildir.