2057-) - “... Âişe (radıyallahü anha)-dan; Şöyle demiştir: (bint-i Cahş) (radıyallahü anhâ) benim odama izinsiz ve öfkeli olarak girinceye kadar (Kumalarımın kızdıklarını) bilmiyordum. (Zeyneb) odama girdikten sonra (odamda bulunan) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e : Yâ Resûlallah! Ebû Bekir-in kızcağızı senin için kollarını çevirince (onun yaptığı iş) sana yetiyor mu? dedikten sonra bana yöneldi (aleyhimde atıp tuttu. ) Ben (ona cevap vermeyip) ondan vazgeçtim. Nihayet Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (bana) : (O-nu tutup kendini savun ) buyurunca ben ona yöneldim. Nihayet bana cevap veremez ve tükürüğü ağzında kurumuş vaziyette kendisini gördüm. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in de mübarek yüzünün güldüğünü gördüm. "